De nijlgans, ook wel bekend als de vosgans of Egyptische gans, is een vogel die tot de familie Anatidae (zwanen, ganzen en eenden) behoort. De soort wordt binnen de onderfamilie Tadorninae (halfganzen) geplaatst, wat meteen duidelijk maakt hoe groot deze vogel is. Hoewel de naam suggereert dat het een gans uit de onderfamilie Anserinae is, is dit niet het geval. De oude Egyptenaren beschouwden de nijlgans als een heilig dier en weerspiegelden dit in hun kunst.

Omschrijving

Belangrijke eigenschappen

Er is een lichaamslengte tussen 63 en 73 cm en een gewicht van 2,5 kg. De veren van beide geslachten zijn identiek.

De nijlgans is een vogel die voornamelijk op het land leeft, maar ook goed kan zwemmen. Tijdens het broedseizoen is deze vogel extreem agressief in het verdedigen van zijn territorium, en zelfs tussen gelijksoortigen zijn ze weinig verdraagzaam. Wanneer het zo uitkomt, worden pullen van andere eendachtigen zelfs verdronken. Brute kracht wordt gebruikt om het nest van andere vogels in te pikken, waaronder grauwe ganzen, roofvogels, kraaien en eenden.

Voedsel

Deze vogel heeft een gevarieerd dieet bestaande uit zaden, bladeren, grassen en stengels. Soms vormen sprinkhanen, wormen en andere kleine dieren ook deel van zijn voedsel.

Reproductie

Holten in de stammen van grote bomen worden gebruikt door de bruine kiekendief als broedplaats. Het vrouwtje maakt het nest van riet, bladeren en gras. Beide ouders bewaken afwisselend de eieren en verzorgen de jongen totdat ze zelfstandig zijn.

Verspreiding

Deze soort is wijdverbreid in Afrika, vooral in het Nijldal, maar ook in andere delen van het continent zuidelijk van de Sahara. De habitat bestaat uit meren, rivieren en moerassen. De vogel vermijdt woestijnen en dichte bossen.

Na de jaren 1960 hebben ontsnapte siervogels verwilderde populaties gevormd in Oostenrijk, België, Denemarken, Nederland, Groot-Brittannie en de Verenigde Arabische Emiraten. Deze dieren leven daar als exoten.