Het Damhert

In Vlaanderen is het meestal achter een omheining dat we damherten zien: die worden door particulieren gehouden voor consumptie of vermaak of op kinderboerderijen. Daarnaast komen er ook verwilderde damherten voor in Drongengoed, Aalter. Alle wilde damherten in Vlaanderen zijn afkomstig van ontsnapte of uitgezette dieren uit gevangenschap.

Manier van leven

Damherten zijn beroemd om hun opvallende vacht met witte vlekjes, hoewel wilde exemplaren vaak donkerder van kleur zijn. De Romeinen hebben het dier vervolgens bij ons als jachtwild geïntroduceerd.

In april verliezen mannelijke damherten hun gewei, waarna een nieuw exemplaar aangroeit. Vrouwelijke damherten hebben geen gewei. Wanneer het gewei in augustus volgroeid is, wordt de bast eraf geschuurd en is het gevoelloos.

Damherten leven meestal in groepen die roedels worden genoemd. Na de paartijd leven de mannetjes alleen, terwijl de vrouwtjes (hinden) samen met hun jongen van het huidige en vorige jaar bij elkaar in groepen van vijf tot zeven dieren verblijven. Een hindenroedel wordt bestuurd door een dominante vrouw. Hoewel damherten in gevangenschap wel 30 jaar oud kunnen worden, leven wilde herten meestal maar 8-10 jaar (mannetjes) of 16 jaar (vrouwtjes). Hun voedsel bestaat voornamelijk uit grassen.

Reproductie

Voortplanting is het proces waarbij organismen nieuwe individuen van hun eigen soort voortbrengen. Het is een fundamenteel kenmerk van al het bekende leven; elk individueel organisme bestaat als het resultaat van voortplanting. De bekende voortplantingsmethoden kunnen grofweg in twee hoofdtypen worden ingedeeld: aseksueel en seksueel.

Gedurende de bronstijd, van eind oktober tot begin december, zijn mannetjes en vrouwtjes verenigd. Mannetjes strijden met elkaar om te mogen paren. Het sterkste mannetje maakt een oppervlakkige kuil in de grond die hij bevochtigd met urine en sperma. Daarnaast produceren mannetjes een brul om hindes aan te trekken.

In de periode van mei tot juli worden kalfjes geboren. Na 12 weken kunnen de pasgeborenen bij hun moeder lopen en na 16 maanden zijn de vrouwelijke afstammelingen geslachtsrijp.

Inheems of Exotisch?

Sinds 1995 hebben damherten in Nederland wettelijke bescherming gekregen als inheemse zoogdieren Hoewel ze in het Verenigd Koninkrijk ook als inheemse soort worden geclassificeerd, hebben ze daar geen bescherming. In België daarentegen, worden ze als exoot beschouwd, wat betekent dat ze niet worden beschermd.Wat hieruit blijkt, is dat het behoud van de natuur en de bescherming van dieren afhangen van een arbitraire systeem dat alleen bepaalde dier- en plantensoorten accepteert gebaseerd op hoe de natuur eruit zag op een willekeurig gekozen tijdstip in het verleden.

Vlaanderen heeft een jachtwildlijst waarop damherten staan. In het Vlaamse systeem worden deze dieren niet als deel van de natuur gezien, maar jagers wordt de mogelijkheid geboden ze te bejagen.

In Vlaanderen is de populatie damherten relatief klein, wat inhoudt dat de jacht hierop vrij beperkt is. Er zijn in 2019 in totaal 65 geschoten. Het is vooral de bedoeling om ontsnapte parkdieren de kogel te geven, in plaats van niet-dodelijke maatregelen. Alleen rondom Drongengoed is er een grotere populatie, hoewel het aantal en de groei ervan onbekend is. In de buurt is 29 dieren gedood in 2019, waaronder 15 tijdens een grootschalige aanzitjacht in december. Een jong damhert werd gewond achtergelaten.