Dagboek: Bezoekje aan het Haagse Klimbos en de ruige Heide

Er hing een voelbare opwinding in de lucht toen we naar Den Haag reden, in afwachting van een dag vol avontuur. We stopten bij een tankstation voor een snel broodje en praatten opgewonden over de mogelijkheden en kansen die voor ons lagen. Toen we bij het Haagse Klimbos aankwamen, werden we opgewacht door Hedde vd Avonturen, wiens enthousiasme aanstekelijk werkte.

We brachten het volgende uur door met praten met Hedde, die inspirerende verhalen vertelde over zijn eigen klimervaringen en advies gaf om onze aspiraties om te zetten in een bedrijf. We voelden elk een verkwikkende adrenalinestoot toen we het Haagse klimbos instapten.

Toen het tijd was om te vertrekken, bedankten we Hedde voor zijn begeleiding en wijsheid en gingen we op weg, vervuld van bewondering en een nog grotere opwinding voor het leven. We verlieten het Haagse klimbos met een nieuwe waardering voor de schoonheid van het buitenleven en een drive om onze gepassioneerde dromen na te jagen.

Dit weekend gingen Yves en ik naar de twee locaties die onze bestemming waren.

Toen we Zandvliet binnenreden, de tweede halte, waren we vol nieuwsgierigheid naar wat de nieuwe plek voor ons in petto had. Erwin, de beheerder van de Ruige Heide, ontving ons met open armen. Hij vertelde ons over de mogelijkheden voor Studijo Bos. Terwijl Yves doorgaf dat hij al op de locatie aanwezig was, reed ik nog een paar minuten verder in de auto, benieuwd naar wat de nieuwe plek in petto had.

Na aankomst op de Ruige Heide werden mijn vermoedens groter. Erwin leidde ons vriendelijk rond op het terrein en deelde zijn ideeën voor het komende jaar. Ik kon mijn ogen niet geloven toen ik het enorme potentieel zag dat het terrein te bieden had. Terwijl we rondliepen en de verschillende mogelijkheden bespraken

Na de rondleiding wenste Erwin ons veel succes met onze nieuwe onderneming en liet ons achter om na te denken over de mogelijkheden. We beseften al snel dat we op iets ongelooflijks waren gestuit.

Onze gedachten waren vervuld van opwinding voor de toekomst toen we wegreden. De Ruige Heide zou het nieuwe huis van onze dromen worden en we konden niet wachten om aan de slag te gaan en het te realiseren. En zo, met een open geest en een vastberaden geest, reden we de zonsondergang tegemoet, klaar om de wereld aan te pakken, stap voor stap.