Schoten, 15 april 2022
Op een ochtend kreeg ik telefoon. Hugo d’Hooghe aan de lijn. ‘We gaan met Geert een samentuintje beginnen,’ zei hij. ‘Ok, Hugo!’, zei ik.
Voor ik verder vertel, eerst dit: Hugo is een rasechte BV, een bekende Velt-er (Velt is de Vereniging voor Ecologisch Leven en Tuinieren). Hugo kan een uur lang en met ongekende passie praten over een plant. Zo is Hugo (en stiekem ben ik jaloers op hem)
Studio Wat?
Flashback naar een paar maanden eerder. Op een ecomarkt in Brasschaat stond ik in een kraampje om Studijo Bos te promoten. Hugo was er ook, als verkoper van zaden. Op zijn hoofd zag ik een cowboyhoed. Hij keek naar onze experimentele affiche (onze Mil op een afgekapte boomstam) en ik zag verwarring in zijn ogen.
‘Meneer, wil je wat informatie over Studijo Bos?’, vroeg ik.
‘Studio wat?’ antwoordde hij met een Oost-Vlaams accent en glimlachende oogjes.
Ik stak mijn ingestudeerde pitch af en had het over droomrealisatie voor en talentontwikkeling van personen met een verstandelijke beperking. Al snel onderbrak hij mij: ‘Die affiche vind ik duidelijker dan je ingestudeerde nummertje.’
Dromen van een moestuin
Dat was mijn kennismaking met Hugo. Niet op zijn mond gevallen, zo heb ik het graag. We praatten verder en toen zei hij plots: ‘Wacht even. Elke dinsdag haal ik Geert op, een man met een licht verstandelijke beperking. Hij droomt al lang van een moestuintje dat hij met andere gasten kan beheren, op zijn eigen tempo en met de bedoeling om ooit zijn eigen groentjes te kunnen eten. Ik denk dat hij het liefst van al nieuwe mensen wil leren kennen.’
Lekkere aardbeien
Op een dinsdag ontmoette ik Geert, een frivole vijftiger. Eerst was hij wat onwennig, maar zijn pretoogjes vertelden me dat hij niet altijd stil en bedeesd is. Een paar minuten later zei hij stellig: ‘Ik wil een moestuintje hebben, met andere gasten en vooral koken met de groenten die we kweken! Het moet even lekker zijn als de aardbeien uit de tuin van Hugo’. Met zijn tong likte hij zijn lippen.
‘Geert is verschrikkelijker dan een kraai,’ zei Hugo. ‘Hij eet al mijn aardbeien op.’
We besloten om Geert te lanceren als ‘dromer’. Zo’n lancering gebeurt altijd aan een kampvuur, een gezellig en waardevol moment voor alle aanwezigen.
wordt vervolgd
Studijo BOS 